Αναρωτιέμαι σχεδόν κάθε μέρα, τι δεν χρωστάω σε αυτόν τον άνθρωπο; Δεν είναι ότι μου χάρισε την ζωή. Είναι ότι μου έμαθε την ζωή. Ο τρόπος που σκέφτομαι, που αντιλαμβάνομαι τα πράγματα, που αντιμετωπίζω τις καταστάσεις, είναι υποσύνείδητα καθορισμένος από όλα αυτά τα στοιχεία που πήρα από την μητέρα και τον πατέρα μου.Και οι δύο μπόρεσαν να παλαίψουν και να δώσουν σε μένα και στα αδέλφια μου όσα δεν θα μπορούσε ποτέ κανένας άλλος να προσφέρει. Το ότι κάθε λεπτό τους νοιώθω δίπλα μου, ακόμα και αν βρίσκομαι μακριά τους, είναι η δύναμη που με κάνει να βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια. Ξέρω ότι έχω δύο ανθρώπους που ποτέ δεν θα με αμφισβητήσουν και ποτέ δεν θα μου χαρίσουν την αγάπη τους με όρους και προϋποθέσεις. Χρόνια πολλά μαμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου