Πέρασε μόλις μια εβδομάδα από την ήττα του Τάσσου Παπαδόπουλου στον πρώτο γύρο των Προεδρικών εκλογών, και ο επίδοξος "εθνάρχης" δεν απασχολεί ούτε καν τα μονόστηλα των εφημερίδων. Αν και για ακόμα τρεις μέρες παραμένι Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει ξεχαστεί ως ένας νυχτερινός εφιάλτης που έσβησε από την μνήμη μας μόλις χάραξε η μέρα.
Η ήττα του υπήρξε αποτέλεσμα μιας αλαζονείας που προυπήρξε της εκλογής του και γιγαντώθηκε όταν εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2003. Το 2004 με το δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν πίστεψε ότι το 76% που ψήφισε "Όχι" αποτελούσε πολιτική προίκα του. Για αυτό τον λόγο στη συνέχεια πολιτεύθηκε με τέτοιο εγωϊσμό και εγωπάθεια, που τον έκανε να πιστέψει ότι η παραπονή του στην εξουσία ήταν αδιαμφισβήτητη.
Εξέθρεψε τον διχασμό πιστεύοντας πως με αυτό τον τρόπο θα διατηρούσε την πολιτική του ισχύ. Έπεσε όμως έξω. Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του ότι η υπεροψία πληρώνεται και μάλιστα με τον πιο σκληρό τρόπο, ο οποίος δεν είναι η ήττα στις εκλογές, αλλά η αδιαφορία.
Κάποιοι συνεργάτες του απέδωσαν τον εξοβελισμό του από το πολιτικό σκηνικό, στον μη φιλικό τρόπο με τον οποίον του συμπεριφέρθηκαν οι δημοσιογράφοι. Αντιθέτως, εγώ θα έλεγα ότι υπήρξαμε πολύ ανεκτικοί μαζί του, ακόμα και όταν μας ειρωνευόταν, μας απαξίωνε και μας συμπεριφερίταν χωρίς τον σεβασμό που όφειλε στο λειτούργημα και όχι στα πρόσωπα.
Σήμερα έχει όσο χρόνο χρειάζεται για να κάνει απολογισμό της μικρόψυχής ακι αλαζονικής πολιτικής του παντοδυναμίας. Να είναι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να τον ενοχλήσει κανείς... Δεν μας ενδιαφέρει άλλωστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου