Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο βρισκόμουν στη Βουλγαρία για δουλειά. Η Βάρνα στις ακτές της Μαύρης Θάλασσας υπήρξε ελληνική αποικία όπως και οι άλλες πόλεις στα ίδια παράλια (Μπουργκάς, Κωστάντζα, Οδησσός). Το αεροδρόμιο της πόλης, με προετοίμασε για το τι θα έβλεπα στη συνέχεια. Αν και από την 1η Ιανουαρίου η Βουλγαρία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα κατάλοιπα του κομμουνιστικού παρελθόντος της δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από την επίφαση της εκδυτικοποίησης. Οιπολυκατοικίες που έχτισε το καθεστώς Ζίβκοφ στέκουν ακόμα στεγάζοντας ανθρώπους που ασφυκτιούν σε λίγα τετραγωνικά.
Η Βάρνα είναι πνιγμένη στο πράσινο και στην μιζέρια. Μαγαζιά με φτηνοπράγματα, ζητιάνοι, μαυραγορίτες και νεόπλουτοι συνθέτους ένα σουρεαλιστικό σκηνικό που μόνο σε πρώην κομμουνιστικές χώρες συναντάς. Στο θέρετρο Golden Sands, μόλις 17 χιλιόμετρα έξω από τη Βάρνα, εισέρχεσαι αφού πρώτα περάσεις από ένα στρατιωτικό φυλάκο. Όπως μου εξήγησαν, το φυλάκιο στο παρελθόν αποτελούσε σημείο ελέγχου καθώς επιτρεπόταν η είσοδος στο θέρετρο, μόνο στα υψηλόβαθμα στελέχη του κομμουνιστικού καθεστώτος. Σήμερα επιτρέπεται η είσοδος μόνο σε όσους διαθέτουν χρήματα.
Στο θέρετρο κυρίαρχο στοιχείο είναι η κακογουστιά. Δεκάδες ξενοδοχεία βαμμένα, κίτρινα, και πορτοκαλιά, αντίγραφα του Πύργου του Άιφελ, και κάθε μέτρο και καζίνο.
Ήταν το μοναδικό μου ταξίδι στο εξωτερικό κατά το οποίο μέσα σε 4 μέρες ξόδεψα μόνο 2 ευρώ. Αν και κατέβαλα φιλότιμες προσπάθειες για να βρω κάτι να αγοράσω δεν τα κατάφερα. Τελικώς έφαγα δύο παγωτά της ΔΕΛΤΑ και μερικές σοκολάτες ΙΟΝ, που αφθονούν στη Βουλγαρία και επέστρεψα στην Κύπρο ευτυχής που επισκέφθηκα την Βουλγαρία για δουλειά, γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να ξοδέψω ποτέ μόνος μου μέρες και χρήματα για να την επισκεφθώ ως τουρίστας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου