10/6/07

Τι είναι ευτυχία;


Χθες γιορτάσαμε με τρεις μέρες καθυστέρηση (λόγω Σαββατοκύριακου) τα τρίτα γενέθλια του Γιώργου. Ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι ο Θεός μου έδωσε αυτό το προνόμιο. Να γίνω πατέρας ενός υγιούς παιδιού. Βλέποντας τον χθες να παίζει, να χορεύει και να χαίρεται ένοιωθα ότι κανένα δώρο δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από αυτό. Δεν κρύβω πως κάποιες φορές στενοχωριέμαι που τον βλέπω να μεγαλώνει. Θέλω να κρατήσει περισσότερο αυτή η περίοδος που τον κρατάω στα χέρια, που παίζω μαζί του και το μόνο που με απασχολεί είναι πως θα τον κάνω να χαίρεται και να γελάει κάθε μέρα πιο πολύ.
Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι όταν πληρώνομαι από την δουλειά, είναι τι θα αγοράσω στην Σβέτα, τον Γιώργο και την Βαλέρια. Για τον εαυτό μου δεν κάνω οικονομία, αλλά πιστεύω πάντα πως εμένα δεν μου λείπει τίποτα. Άλλωστε το απολαμβάνω περισότερο όταν ψωνίζω για τους άλλους.
Σε λίγες μέρες που θα φύγει η Σβέτα με τα παιδιά, θα μείνω μόνος και αναρωτιέμαι τι θα κάνω τις ώρες που θα είμαι σπίτι. Νομίζω πως θα βρω ευκαιρία, να διαβάσω και να γράψω ορισμένα πράγματα που συνεχώς αναβάλω,

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Na ton xaireste, Manolis mou! Exei ginei kouklos. Polla filakia, kai stin Sveta kai tin Valeria!